Cel

Kontrole prowadzone przez Prezesa UOKiK mają wpływać na zgodność wzorców umownych dotyczących kredytu konsumenckiego z porządkiem prawnym i eliminować z obrotu prawnego wykryte nieprawidłowości.

Przykładowe naruszenia

Naruszenie ustawy o kredycie konsumenckim.

a. Brak informacji o czasie obowiązywania umowy.

Pożyczkodawca w umowie kredytu konsumenckiego nie wskazuje czasu obowiązywania umowy. Umowa zawiera jedynie tabelę, która podaje różne warianty zaciąganych pożyczek z możliwymi terminami (np. na 15 czy 30 dni). Umowa nie zawiera postanowienia, które jednoznacznie wskazywałoby na jaki okres została udzielona pożyczka. Brak informacji o czasie obowiązywania umowy narusza art.30 ust. 1 pkt 3 ustawy o kredycie konsumenckim.

b. Brak informacji o stopie oprocentowania kredytu oraz warunkach jej zmiany.

W Regulaminie udzielania pożyczek stosowanym przez pożyczkodawcę wskazano jedynie sposób ustalenia stopy, a nie jej wysokość wyrażoną w procentach. Zdaniem Prezesa UOKiK takie sformułowanie postanowienia umownego narusza przepis art. 30 ust. 1 pkt 6 u.k.k, gdyż nie wystarczy wskazanie sposobu wyliczenia stopy oprocentowania, lecz trzeba podać konkretną wartość procentową na dzień zawarcia umowy.

c. Brak informacji o wysokości RRSO i całkowitej kwoty do zapłaty.

Pożyczkodawca w umowie kredytu konsumenckiego wskazał, że Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania (RRSO) dla pożyczek, udzielanych przez pożyczkodawcę, zamieszczona jest na stronie internetowej pożyczkodawcy, jak również zawarta jest w Harmonogramie oraz w Europejskim arkuszu informacyjnym przesyłanym do pożyczkobiorcy. W harmonogramie nie ma informacji o RRSO, a formularz informacyjny (nazywany przez pożyczkodawcę europejskim arkuszem informacyjnym) nie jest częścią umowy. Tym samym obowiązek ustawowy z art. 30 ust. 1 pkt 7 u.k.k. nie został wypełniony.