Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna
z dnia 15 grudnia 2006 r.
III CSK 349/2006

Wykładnia umowy – subiektywna i obiektywna

1. W umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli się opierać na jej dosłownym brzmieniu. Strony stosunku umownego muszą zatem mieć na uwadze, że w razie sporu liczyć się będą nie tylko dosłowne zapisy umowy.
2. Dla ustalenia treści umowy przedwstępnej należy najpierw prowadzić wykładnię subiektywną, a gdy ta nie da rezultatu należy odwołać się do wykładni obiektywnej tłumacząc oświadczenia woli tak, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których zostały złożone, zasady współżycia społecznego i ustalone zwyczaje.