Prawo pracy, konkurencja, odszkodowanie: klauzula konkurencji. Ziszczenie warunku rozwiązującego klauzulę konkurencji. Terminowość umowy o zakazie konkurencji. Dopuszczalność klauzuli konkurencyjnej z pracownikami pełniącymi funkcje kierownicze.
Wyrok Sądu Najwyższego
Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych
z dnia 28 marca 2002 r.
I PKN 6/01
Klauzula konkurencji
Ziszczenie warunku rozwiązującego klauzulę konkurencji
Terminowość umowy o zakazie konkurencji
Dopuszczalność klauzuli konkurencyjnej z pracownikami pełniącymi funkcje kierownicze
Do skuteczności rozwiązania umowy o zakazie konkurencji nie jest konieczne złożenie pracownikowi odrębnego pisemnego oświadczenia. Wystarczy, iż pozwany poinformuje powoda o spełnieniu się warunku oświadczeniem. Jeżeli pracownik złożył wypowiedzenie umowy o pracę to tym samym z dniem jej rozwiązania ziścił się warunek rozwiązujący klauzulę konkurencji. Jeżeli bowiem spełni się zastrzeżone w umowie zdarzenia przyszłe i niepewne przy warunku rozwiązującym skutki następują na podstawie samego ziszczenia się warunku, a więc bez potrzeby składania dodatkowych oświadczeń woli.
Umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy (klauzula konkurencyjna) jest normatywnie ukształtowana jako umowa terminowa. Przepisy kodeksu pracy nie przewidują możliwości jej wcześniejszego rozwiązania w drodze jednostronnych czynności pracodawcy. Może więc być rozwiązana przed upływem terminu tylko wtedy, gdy strony, zawierając umowę, uzgodniły dopuszczalność jej rozwiązania, czynnościami jednostronnymi, lub gdy w czasie trwania zakazu konkurencji (obowiązywania umowy) porozumieją się co do jej ustania.
Ani z art. 1014 k.p. nie wynika wyłączenie dopuszczalności zawarcia klauzuli konkurencyjnej z pracownikami pełniącymi kierownicze funkcje u przedsiębiorców (art.25c), ani z art. 25d ustawy o działalności gospodarczej – wyłączenie możliwości zawierania z pracownikami przedsiębiorców umów o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy (art.1012 k.p.).
